Dag 14 en verder: Op naar het 'zonnige' zuiden

Dag 14 Lofoten: Dat was een leuk idee, vandaag veel foto's maken, maar helaas was het bewolkt en regenachtig en het waaide enorm! Toch zijn we de Lofoten over gereden want de foto's zijn misschien minder mooi, er middenin staan is toch echt weer prachtig. We namen weer eens wat kleine kustweggetjes, waarvan Justin zou zeggen: 'Spannend', maar waar ik toch een paar hartverzakkingen van kreeg. De omgeving was adembenemend mooi, dus het was het waard. Overal om ons heen waren bergen, rotsen, sneeuw en ijs, meren, fjorden en eilanden. We kwamen ogen te kort. Tot we bij Svolvaer kwamen. Hier vandaan zou een ferry gaan die voor ons erg gunstig op de route lag. Helaas ging die niet in de winter! Tja, de keuze bleef dus: terug naar Lodingen de volgende dag, of de ferry vanaf Moskenes, het puntje van de Lofoten... Nog maar even bedenken. En daar kregen we genoeg tijd voor, want geloof het of niet, in dit afgelegen gebied stonden we in de file! En we stonden echt stil! Na iets van een half uur wachten besloten we terug te gaan. We waren inmiddels ingesneeuwd, want in die tijd was er zo'n 10 centimeter gevallen. Wij dus terug en daar nog een mooi weggetje gezocht om ons te vermaken. Aan het eind van de middag toch nog eens geprobeerd er langs te komen, en gelukkig was de file weg. Bij de lokale garage stonden een paar auto's flink gekreukeld, dus dat zal de oorzaak wel zijn geweest. Maar ja, nu hadden we dus maar een klein stukje Lofoten gezien, met slecht weer en het laatste stuk zou het mooist zijn... we besloten de boot vanuit Mosekenes te kiezen, ondanks dat we dan laat zouden aankomen en lang moesten varen.

Dag 15: Svolvaer - Moskenes - Fauske. Wederom een grijze dag, maar we wilden toch echt de pracht van de Lofoten zien. En dat is gelukt, want ondanks het weer was het prachtig. Juist dit ruige weer gaf weer eens het gevoel dat de natuur de baas was. We reden tot het allerlaatste puntje, naar een schattig klein vissersdorpje met de allerlangste naam die je je kunt bedenken: A (maar dan met zo'n rondje erboven). Als iemand weet hoe je het uitspreekt hoor het graag ;). Vroeg genoeg gingen we in de rij staan voor de boot en langzaamaan kwamen er meer mensen. Dat stelde me een beetje gerust, want informatie over die boten was niet echt duidelijk, dus een beetje gokken was het wel. Uiteindelijk mochten we erop voor een tocht van 3.5uur in ontzettend guur weer, maar vooruit. Ik was voorbereid, had pillen geslipt en mijn magische bandjes tegen zeeziekte omgedaan, ogen dicht en hopen dat het snel over was. Begint Justin ineens te spugen! Helemaal zeeziek van die ontzettend klotsende boot! Heel sneu, maar ik kon niet eens een beetje lief voor hem zijn, aangezien ik dan zelf ook het kotszakje zou moeten gebruiken. Een onaangename en ongezellige reis dus, maar We've made it! In het donker moesten we nog anderhalf uur rijden, voor we op de camping aankwamen. Daar sliepen we on een caravan met aan- en uitbouw. Aan alle kanten waren stukjes aangeplakt, wat het tot een onlogisch maar wel gezellig en ouderwets huisje maakte. We doken snel ons bed in want deze lange dag had ons gesloopt.

Dag 16: Fauske - Mosjoen. Weer een lange dag rijden voor de boeg. En onderweg zouden we de magische grens weer over gaan. De poolcirkel. En dan zou je denken dat daar een museumpje, winkeltje, monumentje of zo bij zou zijn.... maar voor de verandering was die gesloten! We reden het weggetje in naar het gebouwtje waar heel groot Arctic Cirkel op stond, maar na 10 meter eindigde dat bij een muur van een meter sneeuw... echt niet bereikbaar dus. Pff 'pool' cirkel, maar te beroerd om het straatje te vegen ;). Wel kwamen we onderweg iets heel bijzonders tegen. Misschien neemt niet iedereen me dit in dank af, maar ik vond het bijna bijzonderder dan het noorderlicht: parelmoerwolken. Als je het googlet zie je het in enorm veel kleuren. wij hadden de regenboogversie. Ik zal een foto toevoegen, maar bedenk daar dan veel meer en helderdere kleuren bij, maar die pakte de camera niet. Echt onwaarschijnlijk. Ik wist niet dat zoiets geks gekleurde bestond! Misschien dat ik het daarom ook wel zo bijzonder vond.
Door naar Mo I Rana. Dat zou nog een leuk stadje zijn, maar viel tegen. Aangezien het ook nog regende zijn we lekker doorgereden naar een wat afgelegen huis wat we gehuurd hadden. In de steden dichterbij waren wel hotels, maar smerig duur. Dus wat verder afgelegen hadden wij een huis gehuurd met 10 bedden! Ja echt! Dat was goedkoper! En het was een fantastisch huis. De schoonouders van de eigenaresse hadden er gewoond en zo zag het er ook nog uit. Echt lekker ouderwets, met schommelstoel, schemerlamp, kanten gordijntjes en overal zwartwitfoto's aan de muur. Echt heel grappig. De eigenaresse vertelde dat er veel elanden in de buurt zouden zijn, dus wij hadden hoop voor de volgende dag.

Dag 17: Mosjoen -Trontheim. Toen we wakker werden konden we eindelijk zien in wat voor landschap we terecht waren gekomen. Heel anders dan de Lofoten. Wat glooiender, wel genoeg sneeuw en ontzettend glad, maar helaas geen Elanden, ook niet onderweg. Overal bordjes dat we voor hen op moesten passen, maar dat was helaas dus niet nodig. Wel wederom prachtige uitzichten. Spiegelgladde meren, ijswatervallen, bos en uitgestrekte vlaktes. Van alles wat, tot we uiteindelijk in Trondheim aankwamen. De Lonely Planeet schreef over een leuk restaurantje, dus daar maakten we in dit belachelijk dure land dan maar een keertje gebruik van, aangezien we niet konden koken in ons hotel. Serieus, in de winkel heb ik het duurste pakje spaghetti ooit gezien, namelijk €4,50! Voor droge pasta! Belachelijk. Wij blij met ons meegenomen eten dus. Maar uiteten was deze keer toch ook ontzettend leuk. Een kneuterig restaurantje met in ieder hoekje en gaatje een tafeltje met stoeltjes gepropt, maar bijna alles gereserveerd! Nog net een plekje voor ons aan een scheef tafeltje met overal handgemaakte kleedjes aan de muur. Geen luxe, maar LEKKER! Justin had wederom rendierstoofpot en ik zalm, Oh zo heerlijk!
Ondertussen bedenken we, tijdens het schrijven, hoe lang het geleden is dat we alles uit de auto mee moesten nemen omdat het anders stijf bevroren was! Ik kan je vertellen dat bananen dat niet heel prettig vinden ;). De temperaturen zijn hier rond het vriespunt. Onderweg nog regelmatig flink sneeuw maar in Trondheim helemaal niks!

Dag 18: Trondheim. Goedemorgen zonnetje! Die hadden we gemist, maar wat heerlijk om die warmte weer te voelen. We sliepen lekker uit en bekeken op ons gemak de stad. Die is namelijk niet heel groot dus we hadden alle tijd. Eerst langs de kenmerkende Brygga, de gekleurde pakhuizen, en vervolgens bergje op naar het fort. Dat was natuurlijk dicht, maar gaf wel een prachtig uitzicht over stad en omgeving. En jawel, al mijn spieren konden de klim zowaar aan! Het was pittig maar het kon! Een heerlijk gevoel. Terug langs veel kerkjes gelopen, waarvan er eentje open was (hoewel, we denken dat ze een soort koffiemiddag hadden, want we werden aangestaard door een stel koffieleutende mensen, maar behalve 'hej' zeiden ze niks en konden wij even het kerkje van binnen bekijken. Ook de grote Domkirke konden we bekijken, maar dat was helaas erg prijzig. Tot slot het paleis van de aartsbisschop en de vismarkt en half in de middag waren we weer in het hotel. Lekker boek lezen, spelletje doen, ontspannen en niks doen. Daar waren we stiekem ook wel even aan toe.

Dag 19: Trondheim -Oslo. Wat een eind moesten we vandaag, dus we vertrokken vroeg. Na een 'heerlijk' ontbijt (plastic tasje aan de deur met namaak sinaasappelsap en een droge boterham met kaas en ham en rubber komkommer... pfff. Misschien overdrijf ik maar het viel wel een beetje tegen) vertrokken we vol goede moed. Eerst door groene valleien, maar al snel weer flinke sneeuwbergen, zelfs tot het arctische aan toe. We kwamen weer boven de bomengrens met kale, besneeuwde rotspartijen en gigantische uitzichten. Toch wel heel leuk om dit nog even, zo aan het eind van de reis, te mogen zien. Onderweg een paar keer gestopt voor foto's, maar niet te vaak vanwege de tijd. Behalve 1 speciaal kerkje die we graag wilden bezoeken. Een Stavkirke uit de 11e eeuw. Helemaal van hout en dus enorm oud. Echt heel bijzonder en kenmerkend hier in het landschap.
En tot slot kwamen we in de grote stad, waar we voor de tweede keer deze vakantie in de file stonden. Midden in de spits zochten we ons hotel. Morgen hebben we nog een paar uurtjes om ook deze stad door te wandelen, waarna we naar Göteborg rijden. Daar vertrekt onze boot om kwart voor 7 naar het Duitse Kiel, waar vandaan we zaterdag weer naar Nederland afreizen... dat was het dan alweer. Poe...

Excuus voor mijn langdradigheid, maar ik ben nou eenmaal niet zo kort en bondig ;). Overigens vind ik het ontzettend leuk om te zien dat deze pagina heeeeeeeeeel vaak wordt bekeken! Heel grappig om te bedenken hoeveel mensen ons dus volgen! Laat gerust een berichtje achter en mochten jullie meer verhalen en foto's willen, wees welkom :)